DAY 5: Uit op 'n Leeujag

Sjoe, hierdie 'trip' is sekerlik een van hoogte- en laagtepunte. Ons was vanoggend vroeg op, of te wel, ek was. Villiers het gisteraand so warm gekry, dat hy so mal was om met oop hutvensters te slaap - die uiteinde daarvan was dat ek hom probeer verduidelik het dat my vleis anders is (met ander woorde lekkerder as syne!). Ek het gesukkel om te slaap en was weer vroeg wakker. Daar het omstreeks 04:00 'n paar leeus besluit om te brul, en dit was juis hulle na wie ons 06:00 gaan soek het.

Met sulke mooi strepe sou ek nie so sku gewees het nie!

Die veld het die afgelope paar dae baie water gekry. In hierdie omstandighede maak die veldwagters baie van die paaie toe (hulle is nie meer lus om laat aand mense te gaan uitsleep nie). Dus is ons leeujag beperk tot die 'main road', - 'n tweespoorpaadjie wat die bakkie ook maar toets. Water is orals in die veld beskikbaar, wat beteken dat die diere nie so vollop is soos in die droe seisoen nie. Maar omtrent 15 im buite die kamp kom ons toe op vars leeuspore af. Nie ouer as 30 minute nie! "Hierdie leeus is naby" se Villiers, en die jagtog begin!

Ons ry op en af, soek links en regs, draai toe op 'n tyd by 'n onbekende paadjie in, met die wete dat die pad baie sleg kan raak. Maar ons was vasberade, katte moes in die sig van ons lens verskyn. Die senutergende soektog het vir sowat 40 minute aangehou. Net om te sien dat hulle toe weer terug op die "main road" gestap het, en op een plek saam met ons hoop in die ryg bos verdwyn het. Dit het my skoon depresief laat voel. Vyf dae al op die 'trip' en nog geen katte.

Na 'n lang middagslaapie (4 ure!) het ons weer nuwe hoop gehad, en weer na die omstrede katte gaan soek. Die keer darm geen vars spore om my senuwees te toets nie, maar ons is wel bederf deur twee witkwasjakkalsie wat in die pad afgedraf gekom het.

Pragtig, maar ongelukkig nog nie 'n kat nie. (Witkwasjakkals)

By Datema dam wou oom Seekoei nie sy tuiste met ons deel nie en ek en Villiers moes vinnig sorg dat ons nie in sy pad beland nie.

Sy tanne lyk beter as myne

Ons het 'n opwindende dag afgesluit om die kampvuur saam een van Villiers se plaaslike vriende, Rhinos Kunze. Hy het hom tydens sy vorige besoek aan Hwange ontmoet. Ek kon sien waarom Villiers so baie van die man gepraat het.

Ek, Rhinos en Villiers

Wel, more is ons weer oppad, die keer na Masuma Dam. Ons gaan net een aand daar slaap. Ek weet jul smag na 'n foto om te sien hoe dit hier lyk, so hier is 'n lusmakertjie. Vir meer oor Robins en die res van Hwange moet julle maar na Villiers se WEG-artikel oor Hwange gaan kyk - dit sal vroeg in 2011 op die rakke wees!

JI

Ja, dis is so lekker soos wat dit lyk. Ons braaiplekkie by Robins.

Hoogtepunte:
JI: Hoe goed ek in my uitrusting lyk, Yeah!
Villiers: Die leeujag ekspidisie.

Laagtepunte:
JI en Villiers: Geen leeus op ons leeujag ekspidisie.